తెలంగాణ రాజకీయాల్లో ఇటీవల జూబ్లీహిల్స్ నియోజకవర్గంలో జరిగిన సంఘటనలు బీఆర్ఎస్ (BRS) పార్టీ లోపాలలో ఉన్న అంతర్గత చీలికలను మరోమారు స్పష్టంగా బహిర్గతం చేశాయి. సునీత మాగంటి మరియు విష్ణు వంటి కీలక కార్యకర్తలు స్వతంత్రంగా పోరాటానికి దిగడం, పార్టీలో నెలకొన్న అంతర్గత అనిశ్చితిని చూపించాయి. ఇది కేవలం వ్యక్తిగత ప్రతిష్టల పోటీ కాదని, నాయకత్వం లోపం మరియు సరైన మార్గదర్శకత్వం లేమి వంటి సమస్యలు పార్టీలో ఎంత లోతుగా వేర్లు మొలిచాయో తెలియజేస్తుంది. ఒకప్పుడు తెలంగాణ ఉద్యమం పునాదిగా వెలుగొందిన బీఆర్ఎస్, ఇప్పుడు ఆ ఉద్యమాత్మక దిశను కోల్పోయి, వ్యక్తి రాజకీయాలపై ఆధారపడుతున్నట్టుగా కనిపిస్తోంది.
ఈ పరిణామంలో ప్రధానంగా కేటీఆర్ గారి నాయకత్వం ప్రశ్నించబడుతోంది. నిర్ణయాల్లో అస్పష్టత, కీలక సందర్భాల్లో స్పష్టమైన మార్గదర్శకత్వం ఇవ్వకపోవడం వల్ల కార్యకర్తల్లో అసంతృప్తి పెరుగుతోంది. ముఖ్యంగా హరీష్ రావు వంటి సీనియర్ నాయకుల సహకారం లేకపోవడం కార్యకర్తలలో ధైర్యాన్ని దెబ్బతీసింది. నాయకత్వం అంటే కేవలం పార్టీ చీఫ్గా ట్యాగ్ ఉండటం మాత్రమే కాదు; అది అనుచరుల్ని ఐక్యంగా ఉంచి, ఉత్సాహం, దిశ, మరియు నమ్మకం కల్పించడం. ఈ నాయకత్వ లక్షణాల విలువను నిర్లక్ష్యం చేస్తే, పెద్ద పార్టీలు కూడా లోపల నుంచే ధ్వంసమవుతాయని ఈ పరిణామాలు సూచిస్తున్నాయి.
జూబ్లీహిల్స్ సంఘటన ప్రజాస్వామ్యానికి ఒక గాఢమైన బోధన ఇస్తోంది. ప్రజాస్వామ్యంలో నాయకత్వం వారసత్వం ద్వారా కాకుండా, ప్రజల విశ్వాసం ద్వారా పుడుతుంది. ఓటర్లు ఎవరికి పట్టం కడుతున్నారో విశ్లేషించుకోవాలి: ప్రజల సమస్యలను అర్థం చేసుకునే నాయకునికా, లేక కేవలం కుటుంబ వారసుడా? నాయకత్వం నిజాయితీగా, పారదర్శకంగా ఉండకపోతే, పార్టీలు ఎంత శక్తివంతమైనవైనా, అవి నీతి, నమ్మకం, ఐక్యత లేని శూన్య గోడల్లా మారిపోతాయనే స్పష్టమైన సంకేతం ప్రజలు తమ ఓటుతో ఇవ్వాలని ఈ వ్యాసం విశ్లేషిస్తోంది.
